Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν φάρμακα και ναρκωτικά από τότε που άρχισαν να προσπαθούν να απαλύνουν τον πόνο και ν’ αποφύγουν τα προβλήματα. Τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνται ευρέως από το 1960. Προγενέστερα ήταν σπάνια. Στη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας, τα φάρμακα και τα ναρκωτικά διαδόθηκαν παγκοσμίως, κι ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έγιναν χρήστες. 

Με τον όρο ναρκωτικά (για ν’ αναφέρουμε μερικά) εννοούμε ηρεμιστικά, όπιο, κοκαΐνη, μαριχουάνα, πεγιότ, αμφεταμίνες και τα δώρα των ψυχιάτρων στον άνθρωπο, το LSD και την αγγελόσκονη, που είναι τα χειρότερα. Σ’ αυτή την κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και τα φάρμακα. Τα φάρμακα είναι ναρκωτικά. Υπάρχουν χιλιάδες εμπορικές επωνυμίες και κοινά ονόματα για τα ναρκωτικά. Το αλκοόλ, επίσης, κατατάσσεται στην κατηγορία των ναρκωτικών.

Υποτίθεται ότι τα ναρκωτικά επιτυγχάνουν θαυμάσια πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να καταστρέφουν το άτομο. 

Τα προβλήματα από τα ναρκωτικά δεν παύουν όταν ένα άτομο σταματά να τα παίρνει. Οι συσσωρευμένη επίδραση των ναρκωτικών, μπορεί σιγά σιγά να προκαλέσει σοβαρή βλάβησ’ ένα άτομο, τόσο σωματική όσο και διανοητική. Ακόμη και αν κάποιος έχει πάψει να παίρνει ναρκωτικά για χρόνια, βιώνει ακόμη «περιόδους διαλείψεων». Τα ναρκωτικά μπορούν να μειώσουν την ικανότητα του ατόμου να συγκεντρώνεται, να δουλεύει, να μαθαίνει – με λίγα λόγια, μπορούν να του καταστρέψουν τη ζωή. 

Ωστόσο, παρ’ όλο που οι κίνδυνοι και τα μειονεκτήματα των ναρκωτικών είναι κάτι παραπάνω από ολοφάνερα και τεκμηριώνονται όλο και περισσότερο, οι άνθρωποι συνεχίζουν να τα παίρνουν. 

Γιατί; 

Όταν κάποιος υποφέρει από κατάθλιψη ή πόνο και δεν μπορεί να βρει ανακούφιση από κάποια ιατρική θεραπεία, θα ανακαλύψει τελικά ότι τα συμπτώματα απομακρύνονται με τη χρήση ουσιών. 

Όταν το άτομο δεν μπορεί να βρει λύση σε ένα πρόβλημα, είτε αυτό είναι σωματικός πόνος είτε απόγνωση...

...αργά ή γρήγορα ανακαλύπτει ότι τα ναρκωτικά ανακουφίζουν τα συμπτώματα.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν εξαφανίζεται. Απλώς καλύπτεται από τα ναρκωτικά. Μέχρι το πρόβλημα να επιλυθεί αποτελεσματικά το άτομο θα εξαρτάται από τα ναρκωτικά ή θα εθιστεί σ’ αυτά.

Αυτό αληθεύει, επίσης, και για πόνους που είναι «ψυχοσωματικοί». Ο όρος «ψυχοσωματικός» δηλώνει ότι η διάνοια αρρωσταίνει το σώμα ή αναφέρεται σε αρρώστιες που προκαλούνται μέσω της διάνοιας. Το συνθετικό «ψυχο-» αναφέρεται στη διάνοια και το «-σωματικός» στο σώμα.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις όπου υπήρχε ψυχοσωματικός πόνος, δυσφορία ή ενοχλήσεις, το άτομο αναζήτησε κάποια θεραπεία για την αναστάτωση. 

Όταν τελικά το άτομο ανακαλύψει ότι μόνο τα ναρκωτικά τού προσφέρουν ανακούφιση, ενδίδει σε αυτά και γίνεται εξαρτημένο, σε βαθμό που συχνά φτάνει στον εθισμό. 

Χρόνια πριν, μη βρίσκοντας άλλη διέξοδο, οι περισσότεροι θα κατέφευγαν σε αυτά. Όταν όμως κάποιος τους πει ότι δεν υπάρχει θεραπεία και ότι οι πόνοι τους είναι «φανταστικοί», η ζωή αρχίζει να γίνεται αφόρητη. Τότε μπορεί να γίνουν χρονίως χρήστες ναρκωτικών και κινδυνεύουν να εθιστούν σε αυτά.

Ο χρόνος που απαιτείται για να εθιστεί κανείς στα ναρκωτικά είναι διαφορετικός, φυσικά, για κάθε άτομο. Το άτομο μπορεί να υποφέρει απλώς από «θλίψη» ή από «κόπωση». Σε κάθε περίπτωση, η ικανότητα να αντιμετωπίσει τη ζωή μειώνεται.

Οποιαδήποτε ουσία επιφέρει ανακούφιση ή κάνει τη ζωή λιγότερο αφόρητη, σωματικά ή διανοητικά, γίνεται ευπρόσδεκτη.

Σ’ ένα αβέβαιο και ανασφαλές περιβάλλον, οι ψυχοσωματικές ασθένειες είναι πολύ διαδεδομένες.

Έτσι λοιπόν, πριν οποιαδήποτε κυβέρνηση προσπαθήσει να χτυπήσει σθεναρά την εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών, θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι αυτό είναι σύμπτωμα της αποτυχίας της ψυχοθεραπείας. Οι κοινωνικοί επιστήμονες, οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι και οι υπουργοί υγείας έχουν αποτύχει να χειριστούν την εξάπλωση της ψυχοσωματικής ασθένειας.

Είναι πολύ εύκολο να ρίχνουμε την ευθύνη για όλα στην «κοινωνική αναταραχή» ή στους «ρυθμούς της σύγχρονης κοινωνίας».

Η μόνη σκληρή αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική ψυχοθεραπεία σε ευρεία εφαρμογή. Το αποτέλεσμα είναι ένας πληθυσμός εθισμένος στα ναρκωτικά. 

Έχει βρεθεί ότι οι τοξικομανείς αρχίζουν τη λήψη ναρκωτικών είτε γιατί υποφέρουν σωματικά είτε επειδή βρίσκονται σε απόγνωση. 

Ο χρήστης, σπρωγμένος από τον πόνο και απελπιστικές καταστάσεις στο περιβάλλον του, εξακολουθεί να παίρνει φάρμακα ή ναρκωτικά. Παρ’ όλο που δε θέλει να εθιστεί, δεν πιστεύει ότι υπάρχει άλλη διέξοδος. 

Ωστόσο, με την κατάλληλη αγωγή, η εξάρτηση από τα φάρμακα και τα ναρκωτικά μπορεί να αντιμετωπιστεί πλήρως.

Μόλις ο χρήστης νιώσει πιο υγιής και πιο ικανός διανοητικά και σωματικά χωρίς να κάνει χρήση ναρκωτικών απ’ όσο νιώθει όταν κάνει, παύει να τα χρειάζεται.

Η ψυχιατρική έχει χαρακτηρίσει ως «μη σημαντικό» τον εθισμό στα ναρκωτικά και οι ψυχίατροι δεν έχουν δώσει αρκετή προσοχή στο κοινωνικό πρόβλημα της λήψης ναρκωτικών – το αντίθετο μάλλον, αφού οι ίδιοι εισήγαγαν και διέδωσαν το LSD. Και μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς το προωθούν. 

Οι κρατικές υπηρεσίες έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει να σταματήσουν την αύξηση της λήψης ναρκωτικών και δεν έχουν λάβει κάποια πραγματική μέριμνα για το ευρύ κοινό.

Ο χρήστης ναρκωτικών έχει την προδιάθεση, ακόμη κι αφού σταματήσει τη λήψη τους, να παρουσιάζει κενά μνήμης σε απροσδόκητες στιγμές, να διάγει περιόδους ανευθυνότητας και να έχει την τάση να αρρωσταίνει εύκολα.

Η τεχνολογία της Σαηεντολογίας έχει καταφέρει να εξαλείψει τη σοβαρή ζημιά που προκλήθηκε σε άτομα που έχουν πάρει ναρκωτικά, καθώς και να καταστήσει αχρείαστο κι ανεπιθύμητο τον περαιτέρω εθισμό.

Η Σαηεντολογία δεν ενδιαφέρεται για τις πολιτικές ή κοινωνικές διαστάσεις των διαφόρων τύπων ναρκωτικών, ούτε ακόμη και γι’ αυτή καθεαυτή τη λήψη ναρκωτικών. Τα φάρμακα και τα ναρκωτικά, ωστόσο, αποτελούν όλο και μεγαλύτερη απειλή για τη διανοητική και πνευματική άνοδο – που είναι η αληθινή αποστολή της Σαηεντολογίας.

Έτσι, η Σαηεντολογία περιέχει μια ακριβώς καθορισμένη τεχνολογία, η οποία όχι μόνο απεξαρτητοποιεί ανώδυνα ένα άτομο από τα ναρκωτικά, αλλά και χειρίζεται τις σωματικές, διανοητικές και πνευματικές επενέργειές τους και εντοπίζει και ξεριζώνει πλήρως την αιτία που έσπρωξε το άτομο στη χρήση ναρκωτικών. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να το πετύχει αυτό με βεβαιότητα.