Κάθε είδους σχέδια μπορούν να καταρτιστούν προκειμένου να εκπληρώσουμε επιθυμητούς σκοπούς. . Ωστόσο, είναι μόνο σχέδια. Μέχρι να καθοριστεί, να προγραμματιστεί, να εγκριθεί και να συμφωνηθεί το πότε και το πώς θα γίνουν και από ποιον, δε θα έχουν ολοκληρωθεί.  

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μερικές φορές, ο σχεδιασμός αποκτά κακό όνομα. 

Θα μπορούσες να σχεδιάσεις να αποκτήσεις εκατό εκατομμύρια ευρώ. Εάν, ωστόσο, δε θέσεις το πότε, το πώς και το ποιος, ως στόχους διαφορετικούς μεταξύ τους, αυτό που σχεδίασες δε θα πραγματοποιηθεί.. Ας πούμε ότι έχει καταρτιστεί ένα έξοχο σχέδιο για το πώς θα μετατραπείτο λιμάνι της Βοστόνης σε περιοχή ελλιμανισμού για πετρελαιοφόρα πλοία. Θα μπορούσε να είναι σχεδιασμένο, με το κάθε πράγμα άψογα τοποθετημένο στη θέση του. Θα μπορούσε ακόμη να υπάρχει και η μακέτα του. Περνούν δέκα χρόνια και το πρότζεκτ δεν έχει ακόμη αρχίσει, πόσο μάλλον ολοκληρωθεί. Έχετε δει τέτοια σχέδια. Οι εκθέσεις ανά τον κόσμο είναι γεμάτες απ’ αυτούς. 

Κάποιος μπορεί, επίσης, να έχει ένα σχέδιο, για την επίτευξη του οποίου έχει θέσει στόχους, δηλαδή το ποιος, πότε και πώς.Αν, όμως, οι στόχοι αυτοί είναι πενιχροί ή εξωπραγματικοί, το σχέδιό του δε θα ολοκληρωθεί ποτέ. 

Μπορεί ακόμα να υπάρχει ένα σχέδιο του οποίου δεν προηγήθηκε ένας ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, με αποτέλεσμα αφενός κανείς να μην επιθυμεί στ’ αλήθεια αυτό το σχέδιο και αφετέρου να μην εξυπηρετεί πραγματικά κάποιο σκοπό. Είναι αμφίβολο αν αυτό το σχέδιο θα πραγματοποιηθεί ποτέ. Κάτι τέτοιο συνέβη στην Κέρκυρα. Υπήρχε ένα ημιτελές ελληνικό θέατρο το οποίο, μ’ αυτό τον τρόπο, εγκαταλείφθηκε. Κανείς, δηλαδή, δεν είχε ρωτήσει τους κατοίκους εάν το ήθελαν ή εάν ήταν απαραίτητο. Έτσι, αν και είχε σχεδιαστεί πολύ καλά, είχαν εν μέρει τεθεί οι στόχοι και είχε μερικώς ολοκληρωθεί, παρέμεινε ημιτελές. 

Ένα σχέδιο, η σχεδίαση δηλαδή ή η απεικόνιση υπό κλίμακα σε μακέτα μιας περιοχής, κάποιου προγράμματος ή ενός πράγματος είναι σαφώς ζωτικής σημασίας για κάθε κατασκευή, η οποία χωρίς αυτό θα αποτύχει. Μπορεί ακόμη και να εγκριθεί ως σχέδιο. 

Αν, όμως, το σχέδιο αυτό δεν καταρτίστηκε βάσει των πορισμάτων ενός εξαρτώμενου στόχου (μιας έρευνας, δηλαδή, για το τι είναι απαραίτητο ή εφικτό), θα είναι άχρηστο ή ακατάλληλο για την περίπτωση. Αν, μάλιστα, δε διατίθενται κονδύλια γι’ αυτό το σχέδιο ούτε έχει λάβει κάποιος εντολή υλοποίησής του ούτε, τέλος, υπάρχει προγραμματισμός για το πώς θα εκτελεστεί, τότε κανένα από τα επιμέρους κεφάλαια αυτού του σχεδίου δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί. 

Όταν κάποιος έχει σκεφτεί ένα σχέδιο και φτιάχνει ένα πρόγραμμα που απαιτεί έγκριση, για να το κάνει να εγκριθεί, θα πρέπει: 

α. Να παρουσιάσει το εν λόγω σχέδιο ως το αποτέλεσμα ενός εξαρτώμενου στόχου, μιας έρευνας, δηλαδή, για το τι είναι επιθυμητό και τι απαραίτητο, 

β. Να εκθέσει τις λεπτομέρειες του ίδιου του σχεδίου, να παρουσιάσει, δηλαδή, μια εικόνα του σχεδίου ή του εύρους του, καθώς, επίσης, να αναφέρει την ευκολία ή δυσκολία εκτέλεσής του. Και τα άτομα, καθώς και τα υλικά, που χρειάζονται. 

γ. Να το χαρακτηρίσει ως ουσιώδες ή απλώς ως χρήσιμο.

δ. Να παρουσιάσει τους στοιχειώδεις στόχους του σχεδίου, από τους οποίους να φαίνεται η οργάνωση που απαιτείται για την υλοποίησή του.

ε. Να παρουσιάσει τους στόχους λειτουργίας, από τους οποίους να προκύπτει το χρονοδιάγραμμα του σχεδίου (έστω κι αν αυτό δε βασίζεται σε ημερομηνίες αλλά σε ημέρες ή εβδομάδες), καθώς και το συνδυασμό του με άλλες ενέργειες.

ζ. Να δείξει ποιο θα είναι το κόστος του σχεδίου, εάν θα γίνει απόσβεσή του ή όχι, καθώς επίσης και το εάν υπάρχουν τα χρήματα για να γίνει και τι κέρδος θα αποφέρει.  

Το πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει τους στόχους.  

Ένα σχέδιο δεν είναι παρά τοσχεδίασμα του ίδιου του αντικειμένου.

Έτσι βλέπουμε γιατί μερικά πράγματα δεν πραγματοποιούνται καθόλου και γιατί συχνά δεν ολοκληρώνονται, παρ’ όλο που έχει γίνει ο σχεδιασμός τους. Αυτό συμβαίνει επειδή το σχέδιο δεν προτείνεται στα πλαίσια του συστήματος στόχων του, με αποτέλεσμα να είναι εξωπραγματικό ή μη υλοποιήσιμο.

Μερικές φορές, ένας εξαρτώμενος στόχος αποτυγχάνει να εντοπίσει τι είδους εμπόδια ή αντιθέσεις θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ή ποιες ειδικότητες υπάρχουν διαθέσιμες για την εκτέλεσή του, και μ’ αυτό τον τρόπο αποδιοργανώνεται . 

Εφόσον, όμως, τα σημεία αυτά γίνουν κατανοητά, τότε αντιλαμβάνεται κανείς την ευρύτητα του θέματος και είναι στη συνέχεια ικανός να σκέφτεται με έξυπνο τρόπο, επιτυγχάνοντας πράγματα που τα θεωρούσε ως τότε ανέφικτα ή που δεν είχε ποτέ του φανταστεί.